ม. 1 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 35 / 480

ประโยค - ชมพูปฏฺญฺญา (ดุจดอโภค) - หน้าที่ 129 อนุกรมคุณ กินนโตาม มคา โอฏุมม เอกสมิ ปัญฺญาปสาสเน นิสิปโน มาน สมาปซิ อกน คาม วิญฺญาปฏฺญา ปญฺญสฺ สตา โจรา อุตฺตโน พาลยฺรปน ภาวติ พนฺริตา สี

เนื้อหาในบทนี้เกี่ยวกับศาสตร์แห่งการพัฒนาปัญญา และความหมายของอุบายต่าง ๆ ในการแสวงหาความรู้ผ่านการประยุกต์ใช้และปฏิบัติตัวอย่างหลากหลาย โดยมุ่งเน้นไปที่การสร้างความเข้มแข็งทางจิตใจและวิธีการที่ช่วยให้

ประโยค - เขียนปกปิดกอล (อุดม โภคิโก) - หน้าที่ 135 ๑๒. ปฏอารา วดกุ. [๕๒] โย จ วดสูต ตีวิค อิม ธมฺมเทสนา สตฺตา เซวาน วิหรณฺโต ปฏอารา เระติ อารมณ์กาล สา กิ ร่า สาวุตึ ตุตภีสิโกจิตวีสต สตุตฺโภ โธติ อโล

บทความนี้กล่าวถึงประเด็นสำคัญในปฏอารา ซึ่งเป็นการศึกษาด้านธรรมะ การบรรยายธรรมและการใช้ชีวิตที่มีสติและมีคุณธรรม โดยมุ่งเน้นที่การพัฒนาจิตใจและการอยู่ร่วมกับผู้อื่นอย่างสันติสม่ำเสมอ เนื้อหาอธิบายเกี่ย

ประโยค - พระบิณฑบาตซึ่งถูกแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 114 พุทธังทรง จัดเป็นพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่า โคดม ในที่สุด ๔ องค์ใข ยิ่งด้วยแสนกลในอนาคต," ในสมัยต่อมาแห่งพระศาสดา พระองค์นั้น ก็ได้พระยากรในสำนักพระพุทธเ

พระบิณฑบาตซึ่งถูกแปล ภาค ๑ นี้นำเสนอประวัติของพระพุทธเจ้าโคดม ตั้งแต่การบำเพ็ญบารมีครบ 30 และพระสงฆ์ทั้ง 20 องค์ที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธเจ้า รวมถึงรายละเอียดในเรื่องฐานะที่สำคัญในการเกิด นอกจากนี้ยังกล

ประโยค๑๒ - พระธีมมาปทุฏฐกแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 159 อัปสร ๕๐๐ ซึ่งมีเท้าดั่งเท่านกพรามผู้มาสู่กษัตริย์ของท้าวสักกเทวราชในดาวดึงส์ (บทว่า กฎุปาทานี ได้แก่ มีเท้าขนคล้ายท่านกพราม เพราะมีสีแดง) ก็แค่ครั้

เนื้อหานี้กล่าวถึงการเปรียบเทียบความงามของนางอัปสร ๕๐๐ ซึ่งมีลักษณะเท้าขนคล้ายกับท่านกพราม ในการสนทนาระหว่างพระนางและพระผู้มีพระภาค โดยการพูดถึงรูปร่างและความน่าสนใจของนางอัปสรนี้เมื่อเปรียบเทียบกับนา

ประโยค๒ - พระธัมม์ปัทธถูกถ่ายทอดไว้ภาค ๒ - หน้าที่ 104 แม่อีก นางกสิส่งหาปลามาแม่เหล่านี้ไป (ถวาย) แดพระราชา, โดยมากล่วงไป ๒-๓ วัน ก็ส่งข่าวไป (ถวาย) อีกว่า "บัดนี้ขอ ฝาละองอภิษณะพระบาท ทรงส่งบุณฑิมา

กล่าวถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในภาค ๒ ของพระธัมม์ปัทธ เมื่อบุณฑิมาได้รับคำสั่งจากพระราชาให้ไปตามหาญาณุโสก ผู้ไม่ต้องการไป ตามเรื่องราวที่ต้องเผชิญหน้าและการโต้ตอบของนางกสิส่งที่มาช่วยในการตามหาบุคคลนั้น

ประโยค๑ - พระึมปั้รฐูถุถูกอับเละภา๒ - หน้าที่ 127 มานพว. พระเจ้าข้า พระอาชญาไม่พ้นเกลา ๆ พระราชา. ให้ศิลแเก้นบ้างเถิด. มานพว. คีะ พระเจ้าข้า ขอพระองค์ประทับนอสะที่ เสมอคันแล้วเรียนเถิด. ลำดับนั้น พระร

ในบทนี้ มีการสนทนาระหว่างพระราชากับมานพเกี่ยวกับการจัดเตรียมกิจกรรมสำคัญ โดยพระราชาได้เสด็จเข้าไปเรียนรู้เกี่ยวกับการจัดการธุระสำคัญ และมีการยกตัวอย่างการจัดงานแต่งพระมัสสุขในหลวง ซึ่งเสนาบดีมีแผนที่จ

ประโยค - พระธัมมัปปัณฑกวลภาแปล ภาค ๒ - หน้า 145 สักกะผู้เป็นออมแห่งเทพทั้งหลาย เพราะฉะนั้น เขาจึงเรียกว่า “ท้าวสุชัมมิ” มหา. ท้าวสักกะผู้เป็นออมแห่งเทพทั้งหลาย เสวยราชสมบัติเป็นอิสระชิ้นของเทพทั้งหลาย

พระธัมมัปปัณฑกวลภา ภาค ๒ นี้กล่าวถึงความเป็นท้าวสักกะผู้เป็นออมแห่งเทพทั้งหลาย โดยสังกัดเทพชั้นดาวดึงส์ และการประพฤติที่ทำให้ได้เป็นท้าวสักกะ รวมถึงการสมาทานวัตถาทาน ๓ ประการที่สำคัญที่ต้องปฏิบัติในชี

ประโยค๙ - พระธัมมปทุฒอุคฉลับแปล ภาค ๒ - หน้าid 165 ประมวลนั้น บัณฑิตทั้งหลายมีพระพุทธเจ้าเป็นต้น สรรเสริญ แล้ว เพราะว่าการบรรลุคุณสมซึ่งเป็นโลเกียและโลภุตตะเมฉ ทั้งหมด่อมมีได้ เพราะอาณาจักวาไม่ประมาณ

บัณฑิตยกย่องพระพุทธเจ้าเกี่ยวกับความไม่ประมาณ ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่ส่งผลให้เข้าถึงความเป็นผู้ประเสริฐ ความไม่ประมาณนำไปสู่คุณวิเศษในโลกจึงเป็นที่ชื่นชมในวงการบัณฑิต การเข้าใจและใช้ความไม่ประมาณทำให้บัณ

ประโยค๒ - พระธรรมปาทีถูกแปลภาค ๒- หน้าที่ 176 ของตน ย่อมควร" ดังนี้แล้ว จึงได้ทรงภาษิตพระคถา ๒ พระ คาถานี้ว่า "หนูผู้มีปัญญา ย่อมทำอธิษฐานดีร่ม กลับลอด อับบุคคลรักษาได้ช้า ห้ามได้ช้า ให้ตรง ดู ช่างศ

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการตีความและการปฏิบัติตามพระธรรมปาทีภาค ๒ โดยเฉพาะการเข้าใจความหมายของจิตและอารมณ์ ซึ่งมีการเน้นถึงความสำคัญของการสร้างอธิษฐานดี และการรักษาจิตใจให้มั่นคงในอารมณ์ที่สงบ. โดยแสดงถึงว

ประโยค๙ - พระธัมมปทัฏฐ konkretาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 133 ครั้งนั้นแด พระผู้มีพระภาค ได้เสด็จไปสู่ที่พระเกษ นำศัตรามา นอนอยู่แล้ว พร้อมด้วยภิกษุเป็นอันมาก. ขณะนั้น มาจผู ้ลามก คิดว่า "ปฏิสนธิวิญญาณของพ

ในเนื้อหานี้ พระผู้มีพระภาคทรงอธิบายถึงการตั้งอยู่ของวิญญาณของพระโพธิสัตว์ให้กับภิกษุในขณะที่มาจผู ้ลามกพยายามสร้างความสับสน ด้วยการถามว่า พระโพธิสัตว์อยู่ที่ไหนหลังจากที่ปฏิสนธิวิญญาณแล้ว พระศาสดาได้

ประโยค๓ - พระอิฐมปัฎฐุลฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 139 นั่นไปแล้ว พวกนิครนธ์ประมาณ ๕๐๐ กีบา สิริศุภต่อออกจากเรือน ไหว้พวกนิครนธ์ด้วยเบญจางคประดิษฐ์แล้ว ยืนประคองอัญชลีอยู่ เมืองหน้าของนิครนธ์เหล่านี้ คิดว่า

ในส่วนนี้ของพระอิฐมปัฎฐุลฉบับแปล สิริศุภและพวกนิครนธ์ได้เข้าสู่เรือน ในการเข้าไปนั้นมีการพูดคุยเกี่ยวกับความเหมาะสมในการนั่งของนิครนธ์ ซึ่งสะท้อนถึงความเข้าใจในธรรมชาติของการทำกิจกรรมต่าง ๆ ในบริบทพระ

ประโยค- พระธัมมปทุตฺตะฉบับแปล ภาค ๑- หน้าที่ 161 ไม่ขัดข้องในภาคทั้งหลายมีอุ้มคือเป็นต้น ประทับอยู่ในพระวิหารใกล้เคียง พระองค์ทูลถามพระศาสดานั้นแล้ว จงทรงกระทำตามพระโอวาทของพระองค์เกิด. ครั้งนั้นแหละ

เนื้อหานี้เริ่มต้นด้วยความกลัวและความเครียดของพระราชาเมื่อเขาได้รับการเผชิญหน้ากับพระศาสดาและการถวายบูชาที่เกี่ยวข้องกับการเสียสละชีวิตของสัตว์ พระศาสดายังได้สำรวจความคิดเห็นของพระราชาเกี่ยวกับการกระท

ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 164 พระศาสดา เมื่อจะทรงแสดงคาถาที่สัตว์วนรนั่น กล่าวไม่เต็ม ทำให้เต็ม จึงตรัสอย่างนี้ว่า :- "เรา ทั้งหลายเหล่าใด เมื่อโศกะทั้งหลาย มีอยู่ ไม่ได้อวยทาน ไม่ไ

ในบทนี้ พระศาสดาได้ตรัสสอนเกี่ยวกับการทำบุญ และกรรมที่มนุษย์ได้กระทำ โดยจะอธิบายว่าการมีชีวิตอยู่ซ้ำซ้อนคืออะไร และการทำบาปส่งผลต่อชีวิตอย่างไร การใช้เสียงแห่งคำสอนนี้เพื่อสร้างความเข้าใจในธรรมได้เป็น

ประโยค - พระธัมมปทุจฉลากแต่ว ภาค ๑ - หน้าที่ 180 นั่น ย่อมไม่มะแม่แก่เรา." ลำดับนั้น เมื่อคนนั้นจะคีดลงนั่นว่า "การอยู่ครองเรือน จักสำเร็จแก่ท่านผู้เห็นปรมนี้ได้อย่างไร?" จึงกล่าว ๒ คาถานี้ว่า:- "สุขภ

บทนี้พูดถึงความสำคัญของการมีจิตมั่นคงในการดำเนินชีวิตและการรักษาความสัมพันธ์ที่ดี โดยมีพระศาสดาเป็นผู้ประมวลสกาดให้ภิกษุได้เรียนรู้เกี่ยวกับการมีจิตที่มั่นคง และวิธีการที่จะไม่เป็นผู้ประทุษร้ายมิตร ซึ

ประโยค ๒ - คำสี่พระสัมปทาม์ฤกษ์ยกศพแปล ภาค ๑ หน้าที่ 101 เรื่องพระเทวฑัต ๑๗. ๗๒/๒๑ ตั้งแต่ มหาปูโลส อุตตโน ปริสาย ปริหนา เป็นต้นไป มหาปูโลส อ. พระมหาบุรุษ ขตฺวา ทราบแล้ว ปริหนา ซึ่งความเสื่อมชรม ปริ

เนื้อหาเกี่ยวกับพระเทวฑัตและความเสื่อมชรมของบริษัทอุตตโน โดยมีการพิจารณาเกี่ยวกับการเกิดและการรักษาความอยู่รอดของสัตว์ที่เพิ่งเกิด รวมถึงเหตุการณ์ในอดีตที่มีความสำคัญที่อาจเกี่ยวข้องกับการใช้ชีวิตและก

ประโยค๒๔ - คณัมพะระสัมปทามีกษัตริย์ถอดยา ยกศพแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 104 เหงูใด จักนุงนุ่ง มาดิ สิ่งผ้า กาสว้อ อัน บุคคลย่อมแล้วด้วยน้ำปาด โส ปคโล อ. บุคคลนั้น น อรทติ ย่อมไม่ควร (ปริทิติ) เพื่ออ้นนุ่งผม

ในเนื้อหานี้ กล่าวถึงแนวทางในการนุ่งห่ม สำคัญต่อการใช้ชีวิต และถึงการปฏิบัติที่ควรทำเพื่อความสุข иบุคคลควรมีสติและสมาธิในทุกๆ การกระทำ เพื่อให้การดำเนินชีวิตเป็นไปตามหลักธรรมและคุณธรรมต่างๆ ที่พระศาสด

ประโยค๒ - คำบรรพบุรุษพระมะมังบุตรชก ยกศัพท์แปล ภาค ๑ - หน้า 130 (๑๓๙) อ. อรรถว่า อย่ำ ธมม อ.อรรถนี้ คือ สมมาทิฏฐิ อ. ความเห็นโดยชมชอบ ทาสุฏฏกูณ อันมิวิจิตร ๑๐ ธมมเทสนา อ. ธมมเทศนา ตัสสา สมมาทิฏฐิยา

เนื้อหานี้พูดถึงธรรมคำสอนและความหมายของความเห็นที่ถูกต้องโดยเฉพาะในบริบทของพระมะมังบุตรชก โดยเสนอวิธีการในการทำความเข้าใจหลักธรรม และแสดงถึงความสำคัญของการมีความรู้ในธรรมเหล่านี้ เช่น สีล สมาธิและปัญญ

ประโยค ๒ - คันฐีพระมังวีบุตรถา ยกศัพท์แปล ภาค ๑ - หน้าที่ 155 (อาคคุณโต) มายู่ (สนัดกิน) สำนัก (มม) ของเรา (โลกิติ) ย่อมนาม อินทานิว ในกาสนี้นึกเย็น น หามได้ ปุโฑ อ. บุร มม ของเรา อาคุณโต มายู่ สนั

เนื้อหานี้ว่าด้วยการสนทนาในพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับพระธรรม การเกิดของสัตว์ การประพฤติปฏิบัติในปฏิสันถาร โดยมีการยกตัวอย่างถึงการช่วยเหลือและความเมตตาจากญาติ การตั้งเจตในศีลหมายถึงการอยู่ร่วมกันและความสุข

ประโยค๒ - คำพุทธะธรรมปฐมมักถอด ยกศัพท์แปล ภาค ๑ หน้าที่ 180 (๑ฤๅ) ออรรถว่า (นิโร) อนุญาย รู้ทั่วแล้ว อตุ๗ ซึ่งอรรถ อนุขาย รู้ทั่วแล้ว มมั ซึ่งธรรม จนโต ประหยัด อยู่ มมั ซึ่งธรรม อนุญา อนสมควร นาวโลภ

เนื้อหาในบทนี้ชวนพิจารณาแนวทางการปฏิบัติที่ถูกต้องผ่านคำพุทธะธรรมในแบบแผนที่ต่างกัน โดยเน้นให้เข้าใจถึงความหมายของการเข้าถึงธรรมและการปฏิบัติอย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อการหลุดพ้นจากความทุกข์และการเกิดใหม

107.56/20 ตั้งแต่ มาคนทิย ยม Kath กรัม ต คลา อหฃวาม เป็นต้นไป. มาคนทิย อ. พระนางมาคนทิย อิ่นตวา คิดแล้วว่า อั อ. เรา ก อิโม ย่อมกระทำ ย กมสี งิ่นธรรมใด ดี กมสี อ. กรรมนี้ อหฃวาม ไม่เป็นแล้ว ตา เหมื

ในเนื้อหานี้พูดถึงการเสด็จพระราชาไปยังอุทยานและการสั่งการในพระอุทยาน โดยเฉพาะที่พระนางสามาวดีได้มีการสั่งการให้บุคคลปิดประตูปราสาท เพื่อความเป็นระเบียบในช่วงเวลาที่พระราชาเสด็จ